Przejdź do głównej treści Przejdź do wyszukiwarki
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Marii Grzegorzewskiej w Pile

Nasza Patronka

 Urodziła się 18 kwietnia 1888r. we wsi Wołuczy. Ukończyła prywatną szkołę żeńską Pauliny Helwek w Warszawie. Studiowała nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, pedagogikę w Brukseli, w Międzynarodowym Fakultecie Pedagogicznym kierowanym przez Józefę Joteyko, i psychologię w Sorbonie, gdzie w 1916 t. uzyskała tytuł doktora filozofii za rozprawę "Studium na temat rozwoju uczuć estetycznych" - badania z zakresu estetyki eksperymentalnej przeprowadzone wśród uczniów szkół brukselskich.
Po powrocie do Polski (1919r.) pracowała w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, zajmując się sprawami szkolnictwa specjalnego. W 1922r. zorganizowała Instytut Pedagogiki Specjalnej w Warszawie i odtąd zajmowała się działalnością naukową z zakresu pedagogiki specjalnej, a także kształceniem nauczycieli. W latach 1930-1935 kierowała Państwowym Instytutem Nauczycielskim.
W latach trzydziestych w polityce państwowej pojawiły się tendencje faszystowskie.
Maria Grzegorzewska zostaje odwołana ze stanowiska dyrektorki Instytutu za tzw. działalność rozkładową. Wraz z nią z PIN odeszli m. in. Korczak, Elzenberg, Suchodolski, Zawieyski. W latach 1922-1960 założycielka i dyrektor Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, 1930-1935 Państwowego Instytutu nauczycielskiego w Warszawie. 1957-1959 profesor pedagogiki specjalnej Uniwersytetu Warszawskiego.

        Poza pracą dydaktyczną Maria Grzegorzewska prowadziła działalność naukową
i  publicystyczną. Opracowała oryginalną metodę nauczania, która nosi nazwę "metody ośrodków pracy" i jest obecnie powszechnie stosowana  szkolnictwie specjalnym. Maria Grzegorzewska jako pierwsza w Polsce podjęła systematyczne badania nad zagadnieniami pedagogiki niepełnosprawnych, stworzyła jej podstawy. Wychodząc
z założenia, że człowiek jest psychofizyczną jednością, wysunęła tezę całościowego ujęcia odchyleń od normy, rozwijała zagadnienia kompensacji w rewalidacji niepełnosprawnych (teoria dynamicznych układów strukturalnych). Szczególnie interesowały ją zaganiania związane z tyflopedagogiką i tyflopsychologią, a także zagadnieniami pracy z osobami głuchoniewidomymi (głucho ciemnymi), była między innymi naukowa opiekunką rewalidacji głuchoniewidomej  Krystyny Hryszkiewicz. Interesowała się problemami wszystkich subdyscyplin pedagogiki specjalnej. Wyniki tych prac znalazły uogólnienie w pierwszych polskich próbach pełnego wykładu na temat teorii i praktyki pracy z niepełnosprawnymi (Szkolnictwo specjalne, w: Encyklopedia wychowania, 1938 oraz Pedagogika lecznicza. Skrypt wykładów, 1952/1953). W latach 1958-1960 była profesorem w Katedrze Pedagogiki Specjalnej Uniwersytetu Warszawskiego. Pierwszej katedrze pedagogiki specjalnej w Polsce powołanej dla Niej ad personam.

        Osiągnięcia Marii Grzegorzewskiej w zakresie pedagogiki specjalnej są nie do przecenienia. Była pierwszą osoba w Polsce, która profesjonalnie zajęła sie problematyką, uzyskując sukcesy zarówno w pracach teoretycznych, jak i praktycznych. Od 1924r., aż do ostatnich swojego życia redagowała czasopismo "Szkoła Specjalna". Za najistotniejsze swoje osiągnięcia uważała prace związane z kształceniem nauczycieli. Prace nauczyciela - wychowawcy w szkole specjalnej traktowała, jako pracę o szczególnej wartości. W Listach do młodego nauczyciela napisała: "Czy rozumiesz głębię słowa nauczyciel"?  Słowa, któro kryje w sobie treść potrzeb życia ludzkiego". Przedstawiła w ich sylwetkę nauczyciela - dobrego Człowieka, bogatego wewnętrznie, osoby obdarzonej charyzmatem, zdolnościami empatycznymi, umiejętnością "współbrzmienia" ze swoimi podopiecznymi.
O ile teoretyczne osiągnięcia Marii Grzegorzewskiej mają już dzisiaj- co zrozumiałe -
w dużej części wartość historyczną. To Jej przemyślenia na temat "nauczyciela doskonałego" są nadal aktualne. Wynika to z faktu, że Maria Grzegorzewska sama była osobowością charyzmatyczną, wzorcem etycznym dla wielu ludzi.

        Dominującym motywem działalności i dewizą życia Marii Grzegorzewskiej było:
"Nie ma kaleki, jest człowiek". Uporczywie i bezkompromisowo walczyła o pełne prawo do nauki, do pracy i do szacunku osób upośledzonych. Przekonywała, że kalectwo nie pomniejsza wartości i godności człowieka.

Zmarła 7 maja 1967 roku.

Główne publikacje to:
- Psychologia niewidomych
- Listy do młodego nauczyciela
- Pedagogika lecznicza
- Skrypt wykładów
- Głuchociemni
- Psychologia niewidomych
- Analiza zjawiska kompensacji u głuchych i niewidomych

Maria Grzegorzewska

Utworzono dnia 01.05.2020, 18:49

Maria Grzegorzewska, patronka SOSW w Pile

Nie odnaleziono wydarzeń w wybranym okresie.

Zegar

Kalendarium

Pn
Wt
Śr
Cz
Pt
Sb
Nd
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31

e-Dziennik

Laboratoria Przyszłości

Aktywna Tablica